Energie efficiency verbeteringen hoeven helemaal geen kostbare investeringen te vergen. Door slim te kijken naar hoe het bestaande proces presteert, kom je al een heel eind.

Een groot deel van de fabrieken in de Botlek is 60 jaar oud. En, eerlijk gezegd, verbaas ik mezelf er ook wel over waarom het toch nog altijd beter kan. Er hebben in die tijd ontelbaar veel engineers en operators naar die processen gekeken. Hebben die dan liggen te slapen 😴?

Nou dat lijkt me niet. Ik denk dat er verschillende redenen zijn:

  • Een chemisch proces produceert op de conventionele manier (dwz. twee of meer chemicaliën bij elkaar stoppen, verwarmen en roeren) bijna altijd een hoofdproduct en één of meerdere bijproducten. De plant wordt dan geoptimaliseerd om zoveel mogelijk van het hoofdproduct te maken. Marktomstandigheden kunnen wijzigen, al dan niet tijdelijk, waardoor het bijproduct meer waarde gaat krijgen. Instellingen om zoveel mogelijk hiervan te maken zijn anders dan bij het hoofdproduct.
  • Ik denk dat er vroeger veel meer ruimte in de ontwerpcapaciteit van een plant zat dan nu. Dus door die grenzen in de operatie te verleggen kon je veel meer extra’s uit die plants persen dan tegenwoordig. Zeker als je moderne technologieën loslaat op die oudere processen (zoals Multi Variable Control)
  • Chemische plants zijn doorgaans complex en uitermate groot. De vraag is dus of je in al die jaren alles hebt gezien en geprobeerd. In mijn tijd als voorzitter van het kostenbesparingsteam kwam een operator er eens achter dat een drain onder de belangrijkste reaktor koud aanvoelde. Hij heeft die drainafsluiter toen een heel klein beetje geopend, waardoor deze warm werd. Dit heeft een productiviteitsverbetering opgeleverd van ongeveer 1 miljoen euro per jaar 🤑. De verklaring die we hiervoor hebben gevonden is dat de dode hoeken in de reactor betere werden doorstroomd.
  • De prijsontwikkeling van energie. Dit is pijnlijk duidelijk geworden de afgelopen jaren. Wat vroeger niet rendabel was om te reduceren is het ineens wel geworden (en niet zo’n beetje ook)

Maar het goede nieuws is dat productiviteitsverbeteringen niet altijd grote investeringen hoeven te vergen. Als je een stappenplan volgt, waarbij je definieert wát je wil besparen of optimaliseren, meet hoe de huidige situatie is, verbeteringen voorstelt én implementeert (anders heb je er niets aan) en de verbeteringen borgt in de organisatie (bijv. door training en procedures), kom je al een heel eind.

In deze blog (die ik hier op Linked-in heb geplaatst) beschrijf ik samen met mijn collega Udo hoe je veel kan bereiken met deze filosofie.
En hier kan je een ander artikel vinden dat in juni 2023 in Europoort Kringen is verschenen over onze optimalisatie methode.

Heb jij een mening hierover? Tip dan de redactie, dan kunnen we er een blog over schrijven of kunnen we erop reageren en kunnen we er allemaal wat van leren.